Η Νέα Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου στη Δεσφίνα Φωκίδος άρχισε να φτιάχνεται μετά το 1850 από τους μοναχούς που εγκαταβίωναν στην Παλαιά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Δεσφίνας.
Υπάρχει παράδοση, η οποία λέει πως όταν ήταν να έρθουν οι τελευταίοι πατέρες από την Παλαιά Μονή στη Νέα το 1870, είχαν φορτώσει τα πράγματα της εκκλησίας στα μουλάρια τους, μα αυτά δεν προχωρούσαν, σαν να κοκάλωσαν.
Αυτό ίσως να έχει μία εξήγηση, διότι το Παλαιό Μοναστήρι ήταν αιώνες κατοικήσιμο, αφού θεωρείται βυζαντινό κτίσμα πριν την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως ενώ το Νέο Μοναστήρι μέσα σε μέσα σε 70 χρόνια ερήμωσε. Το 1950, ο τότε μητροπολίτης Φωκίδος κ.κ. Αθανάσιος, με απόφασή του την έκανε μετόχι της Ι.Μ Προφήτου Ηλία (Χρυσού) όπου εκεί μετακόμισε και ο τελευταίος ηγούμενος της Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Ιγνάτιος, με άλλους δύο εναπομείναντες μοναχούς, τους γέροντες Συνέσιο και Χριστόφορο.Στη Μονή τότε παρέμεινε μόνος ο μοναχός Φιλάρετος για λίγα ακόμη χρόνια. Έως το 1993 ήταν εγκαταλελειμμένο, μέχρι που το άνοιξε κάποια συνοδεία για έναν χρόνο και από τότε έως τώρα,με ένα μικρό κενό που υπήρξε, συνεχίζει να λειτουργεί διαμένοντας εκεί ο νέος ηγούμενος αρχιμανδρίτης Πρόδρομος, ο οποίος είναι κτήτορας τριών παρεκκλησίων και ολοκληρωτικός ανακαινιστής της μονής.
Το καθολικό της Ι.Μ. είναι απλή πετρόχτιστη βασιλική με πρόναο. Στο εσωτερικό του ναού πάνω από την είσοδο πού εισέρχεσαι από τον πρόναο στον κυρίως ναό, υπάρχει η ακόλουθη κτητορική επιγραφή:
Το μοναστήρι πανηγυρίζει στις 29 Αυγούστου (απότομη της Τιμίας κεφαλής του Αγίου Προδρόμου). Την παραμονή, οι μοναχοί έδιναν στους προσκυνητές βραστό κρέας ενώ την ημέρα της εορτής, ρεβύθια γιατί είναι νηστεία.
Εντός του μοναστηριού υπάρχουν άλλα τέσσερα παρεκκλήσια. Στην ιδιοκτησία του ανήκει η Παλαιά Μονή του Τιμίου Προδρόμου, το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου (Μακρανικόλας), και ο ιερός ναός Αγίου Γεωργίου απέναντι από την νέα Μονή. Θεού θέλοντος θα γίνει αναφορά σε αυτά σε επόμενες αναρτήσεις.